Leugens, discriminatie en wetenschapsontkenning: het verkiezingsprogramma van JA21
Lachen in de Duisternis #10
Hallo lezer,
In de aanloop naar de Tweede Kamerverkiezingen in november 2023 recenseer ik de komende tijd in Lachen in de Duisternis de verkiezingsprogramma’s van deelnemende partijen. Die beoordeel ik inhoudelijk, maar als schrijver let ik natuurlijk ook op stijl, retoriek en redeneertrant.
Vandaag het programma van JA21: Nederland weer op de rit.
Je kunt me steunen bij het maken van Lachen in de Duisternis door een donatie te doen of, structureler, door over te schakelen op een ‘premium’ abonnement voor €5,- per maand.
Joost en Annabel
Ik baal er bijna van dat ik een ouwe linkse jongen ben: rechtse kiezers hebben bij de komende Tweede Kamerverkiezingen een veel ruimere keuze, uit een breed palet aan asielzoekerhaters.
Wat een rijkdom!
De jonge partij JA21 — het Juiste Antwoord van Joost (Eerdmans) en Annabel (Nanninga) — beiden Forum voor Democratie-spijtoptanten — lijkt de beschaafde versie te willen zijn van de PVV.
Die karakterisering hoorde je ook in de beginjaren van Forum voor Democratie, en we weten hoe het daarmee is afgelopen. Thierry is nu het geschifte neefje van Geert Wilders — dat zag iedereen al vele jaren aankomen, behalve Joost Eerdmans en Annabel Nanninga.
Maar eerlijk is eerlijk: JA21 heeft eigenlijk meer weg van de VVD. De partij presenteert zich als voorvechter van ondernemers. Voeg daarbij wat vrijblijvend geflirt met de landbouwsector om een paar stemmen bij de BoerBurgerBeweging weg te kapen, en een muf ruikend conservatief sausje dat in de verte aan het CDA doet denken, maar dat je zelfs bij het CDA in 2023 niet meer verwacht, en voilà.
Dure woorden
Een citaat:
De klassieke waarden van een pluralistische democratie zijn echter geen gegeven, ze moeten voortdurend nagestreefd en opnieuw bevestigd worden. Een van de belangrijkste waarden is de voornoemde vrijheid van meningsuiting; deze is fundamenteel voor een liberale rechtsstaat.
Het verkiezingsprogramma van JA21 is getiteld Nederland weer op de rit en is geschreven in een nuchtere, bijna ambtelijke stijl (‘echter’, ‘voornoemde’). Er wordt gebruik gemaakt van dure, meerlettergrepige woorden en de partij schuwt het Haagse jargon niet. Toch is de tekst over het algemeen prettig leesbaar en helder.
Het valt te prijzen dat het politieke modewoord van 2023, ‘bestaanszekerheid’, hier niet gebruikt wordt. Misschien is dat een teken van dappere eigenzinnigheid, misschien is JA21 gewoon niet zo begaan met het idee van bestaanszekerheid. (“Wat is de sociale gedachte achter een enkeltje bijstand?” lees ik ergens.)
Heel soms lijkt de signatuur van voormalig GeenStijl-columnist Nanninga zichtbaar, bijvoorbeeld daar waar het om de links-ideologische invloed op de culturele sector gaat:
Ons hele culturele bestel lijkt een tot slaaf gemaakte van een dwingend discours dat geprogrammeerd is zichzelf eindeloos te herhalen; de werkelijkheid is alleen te bekijken door de lens van ras, klasse en gender en wie het daarmee niet eens is, staat buiten de orde en is wezenlijk slecht.
Een tot slaaf gemaakte. Geestig, maar niet per se haha-geestig.
Zeggen wat je doet
Nederland weer op de rit opent met een hoofdstuk over democratie en bestuur. Er wordt wat geschermd met de bewering dat Joost Eerdmans al sinds zijn dagen als aanhangwagen van Pim Fortuyn een “nieuwe bestuurscultuur” wil, en die komt neer op: “een overheid die veel dichter bij de mensen staat”.
Mooi. Wat betekent dat?
“Geen visieloos management, maar een overheid die zegt wat zij doet en doet wat zij zegt.”
Ik zie de tegenstelling niet helemaal. Een overheid die aan visieloos management doet kan prima zeggen wat zij doet en doen wat zij zegt, maar vreemder is hier dat de beroemde uitspraak van de Heilige Pim nogal bruut wordt verhaspeld. Pim kraaide: “Ik zeg wat ik denk en ik doe wat ik zeg”. En dus niet: “Ik zeg wat ik doe.”
Zeggen wat je doet is een beetje overbodig, want je doet het al.
Maar goed. Overheid dichter bij de mensen, dus. Dat betekent bijvoorbeeld ook: “Meer zeggenschap van burgers over hun leefomgeving, dus decentralisatie waar mogelijk.”
Dat klinkt mooi, maar in het verleden is gebleken dat decentralisatie een dermate grote druk op lokale overheden legt, dat die juist weer op zoek gaan naar samenwerkingsverbanden (regionaal, bijvoorbeeld), waardoor de beoogde schaalverkleining leidt tot schaalvergroting.
Dat heet de “decentralisatieparadox”. Moeten ze bij JA21 misschien een keertje googelen.
“Wij zijn wars van betutteling,” lees ik verder, “en wij geloven dat mensen zelf het best kunnen bepalen wat goed voor hen en voor hun gemeenschap is.”
Oei. Als dit je mensbeeld is, dan heb je ongeveer honderd jaar aan (neuro)psychologie gemist. Of te veel Rutger Bregman gelezen.
Breder gesproken ademt het hoofdstuk, grappig genoeg, vooral de sfeer van wat ooit D66 was: referenda, gekozen burgemeesters, gekozen commissarissen van de koning. De burger krijgt het er maar druk mee.
Ik weet nu al niet hoe ik het voor elkaar moet krijgen om vóór 22 november alle verkiezingsprogramma’s te lezen van de partijen die deelnemen aan de Tweede Kamerverkiezingen, maar als het aan JA21 ligt krijgen wij burgers nog veel vaker huiswerk. Of we moeten gewoon kiezen zonder dat we weten waar we het over hebben.
Of dát nou een zinnig democratisch ideaal is…
Het grootste probleem
“Het falende migratiebeleid drukt zwaar op alle facetten van de samenleving,” schrijft JA21, “en is hiermee het grootste probleem waarmee Nederland momenteel te kampen heeft.”
Het grootste probleem. Toe maar.
Wel overzichtelijk. Drukt zwaar op alle facetten van de samenleving: toch wel fijn dat er voor die brede waaier aan problematiek één grondoorzaak valt aan te wijzen. Het migratiebeleid.
Nou, laten we maar eens kijken dan, wat voor zinnigs JA21 daarover heeft op te merken.
JA21 wil met name asielmigratie beperken, gezien de impact die deze vorm van immigratie heeft op ons land.
Die impact wordt niet verder uitgewerkt, maar ik kan ’m wel even schetsen: de impact is dat partijen als JA21 dag in dag uit schreeuwen dat het de spuigaten uitloopt met die asielzoekers, dat het werkschuwe, potentiële terroristen zijn die onze Grootse Nederlandse Cultuur niet kunnen bevatten. Dáárom is de impact zo groot.
Een kleine groep van het totaal aan immigranten krijgt de schuld in de schoenen geschoven van zo ongeveer elk maatschappelijk probleem. En ja, als je dat maar elke dag herhaalt, dan lijkt de impact van asielmigratie enorm.
Nederland beloont 85% van de asielaanvragen met een verblijfsvergunning en is daarmee veruit het royaalste land van de hele EU. Als gevolg van die aanzuigende werking neemt de instroom van asielzoekers steeds verder toe.
Die aanzuigende werking is niet bewezen volgens het Verwey-Jonker Instituut, dat in opdracht van het WODC, het kennisinstituut van het ministerie van Justitie en Veiligheid, onderzocht waarom asielzoekers voor Nederland ‘kiezen’.
Humaan
JA21 wil verder opvang in de regio, het Deense beleid als voorbeeld en bovendien: een “humaner” asielbeleid. Je moet echt heel erg goed zoeken om uit te vogelen wat JA21 precies met “humaan” bedoelt.
Ik heb het niet kunnen ontdekken. Wel ontdekte ik dit soort voorstelletjes: “Een einde aan het vooruitsturen van asielkinderen door het thuisfront: grensdetentie ook voor alleenstaande minderjarige vreemdelingen (AMV’s) inzetten, maximaal aanscherpen criteria voor gezinshereniging AMV’s.”
Aha. Dat is “humaan” volgens JA21: kinderen (“AMV’s”) opsluiten.
Leuk.
Discriminatie?
Asielzoekers integreren vaak niet of slechts zeer moeizaam.
Is dat zo?
Ik sloeg Hoe migratie echt werkt van hoogleraar sociologie Hein de Haas er eens op na, waarin hij 22 mythes over migratie ontmaskert op basis van decennia aan wetenschappelijk materiaal, inzichten die zelden overeenkomen met wat politici ons voorschotelen.
Op langere termijn — met vooruitgang bij de tweede generatie en nog meer vooruitgang bij de derde generatie — blijkt integratie juist een ‘opzienbarend succes’.
Wat wél een probleem is voor integratie, is discriminatie op de arbeidsmarkt. Daar is veel onderzoek naar gedaan, in verschillende westerse landen, en het bewijs is robuust: die discriminatie bestáát en remt arbeidsparticipatie af — en daarmee integratie.
JA21 schrijft: “Wie van buiten komt, dient in onze samenleving te integreren en zich aan te passen. Wanneer discriminatie dit proces belemmert dient daartegen opgetreden te worden.”
Het is werkelijk waar de enige keer dat het woord “discriminatie” in het programma voorkomt, en wat denkt JA21 daaraan te doen, aan deze o zo belangrijke barrière voor geslaagde integratie?
Niets.
Helemaal niets.
Wel lezen we:
Maar met één mythe moet krachtig worden afgerekend: Nederland is geen racistisch land. JA21 accepteert niet dat onze samenleving ontwricht wordt door dit verzinsel en wij accepteren ook niet dat groepen binnen de samenleving hierdoor tegen elkaar worden opgezet.
Leuk, maar er is gewoon racisme in Nederland. Dat kun je “woke” noemen, of een “verzinsel”, maar dan ben je een wetenschapsontkenner, en dat zouden die nuchtere, “realistische” mensen van JA21 toch niet willen zijn?
Naturalisatie
Hein de Haas haalt onderzoek aan waaruit blijkt dat “hoe sneller immigranten en vluchtelingen toegang krijgen tot een permanente verblijfsstatus en volwaardig burgerschap, des te zekerder ze zich voelen over hun mogelijkheden om te blijven en des te gemotiveerder ze zullen zijn om te investeren in een betere toekomst.”
Uit een studie onder 74.500 migranten bleek “dat naturalisatie een enorme boost gaf aan hun inkomsten […]. Interessant is dat de grootste gemiddelde stijging van het inkomen plaatsvond in de jaren voorafgaand aan de naturalisatie. Het laat zien dat alleen al het vooruitzicht op het verwerven van het burgerschap migranten motiveert om te investeren in een opleiding en in hun vaardigheden. Wanneer migranten het gevoel hebben dat ze kunnen blijven — en niet op een kwade dag zullen worden uitgezet — biedt dat de rust en het vertrouwen die ze nodig hebben om te kunnen investeren in het opbouwen van een nieuw leven in hun nieuwe land.”
Tot zover de wetenschap.
Wat stelt JA21 voor?
De eisen voor naturalisatie aanscherpen: pas na minstens tien jaar rechtmatig verblijf en bij beheersing van het Nederlands op C1-niveau.
Na minstens tien jaar.
Het staat er serieus.
Joost en Annabel hebben hier bepaald niet het Juiste Antwoord.
Is dat domheid? Dat is amper te geloven. Maar dan moet het wel kwaadaardig populisme zijn. JA21 gebruikt woorden met meer lettergrepen dan de PVV, maar achter de sluier van latinismen schuilt gewoon de onversneden populistische vreemdelingenhaat van Club Wilders.
Etnisch profileren
Kan het erger? Natuurlijk! In het hoofdstuk over veiligheid en justitie pleit JA21 voor etnisch profileren en wil de partij het aantal delicten uitbreiden “waarvoor personen met een dubbele nationaliteit kunnen worden gedenaturaliseerd en uitgezet”: hoe zat het ook alweer met artikel 1 van de Grondwet?
Over de politie weet JA21 op te merken dat er gestopt moet worden “met antiracisme- en diversiteitsprogramma’s”, we moeten weer durven ”vertrouwen op de professionaliteit van onze mensen in blauw”.
Juist. En dan vooral al die incidenten vergeten van de afgelopen jaren waaruit blijkt dat bij nogal wat corpsen racisme en discriminatie schering en inslag zijn.
Nóg meer?
Helaas wel.
In het hoofdstuk over wonen lezen we:
Hoge migratiecijfers zorgen ervoor dat Nederlandse jongeren niet aan de beurt komen voor sociale huurwoningen. De verstikkende beperkende maatregelen tegen particuliere verhuurders zorgen er ondertussen voor dat deze beleggers zich terugtrekken en hun huizen verkopen zodat er nog minder huizen beschikbaar zijn.
Het zijn precies zulke particuliere verhuurders en beleggers die de huurmarkt verkloot hebben, maar JA21 weet ook hier de schuld bij migranten te leggen.
Eerder dit jaar beweerde Annabel Nanninga nog in een interview met Trouw dat er wachtlijsten voor woningen zijn omdat statushouders voorrang zouden krijgen.
Het AD, Pointer en Nieuwscheckers onderzochten die uitspraak:
Tussen 2015 en 2021 ging zo’n 7 á 8 procent van de sociale woningen die vrijkomen naar statushouders, omgerekend zo’n 13 duizend per jaar. Sinds 2022 is dat 12 procent, omdat het aantal statushouders steeg en de huisvesting achterbleef.
Conclusie: wat Nanninga beweerde was NIET WAAR.
Wat JA21 in het verkiezingsprogramma beweert, is NIET WAAR.
Lijpste passage
Ik zou verder nog iets kunnen zeggen over het hoofdstuk “Europese Unie”, waarin een pleidooi wordt gehouden om van de EU weer louter een economisch samenwerkingsverband te maken en niet langer een politieke unie. Behalve dan, haha, als het op migratie aankomt. Dan lezen we: “De buitengrenzen van de EU hermetisch afsluiten en illegaal binnenreizen nooit belonen met een verblijfsvergunning.”
Dat klinkt mij in ieder geval behoorlijk politiek in de oren.
En zo gaat het maar verder. Discrepanties, tegenstrijdigheden, leugens.
Ik zou me nog even kwaad kunnen maken over het huichelachtige hoofdstuk over klimaat en energie, waarin enerzijds de klimaatcrisis gebagatelliseerd wordt, maar tegelijkertijd een stevig pleidooi wordt gehouden voor kernenergie, waarbij je je afvraagt: als er geen probleem is, waarom moet er dan een oplossing komen?
Maar ik eindig liever op een vrolijke noot.
Dit is de lijpste passage uit Nederland weer op de rit, en je vindt hem in het hoofdstuk over wonen, onder het kopje ‘Mooi bouwen’:
Wij breken een lans voor esthetische bouwvormen zoals het traditionalisme en expressionisme, modernisme en functionalisme zien wij als minder esthetisch en als mensonvriendelijk. Een huis moet eruitzien als een thuis.
Kijk aan, de Forum-gekte heeft Eerdmans en Nanninga nooit helemaal verlaten. Een partij die “klassieke vrijheden” zo hoog in het vaandel zegt te hebben, wil hier benepen esthetische denkbeelden bij bouwers door de strot duwen.
Hoe durf je dit soort shit te publiceren als verkiezingsprogramma?
Leugens, discriminatie, nepvrijheid en wetenschapsontkenning — dát is het “juiste” antwoord van JA21.
Snel door naar het volgende verkiezingsprogramma!
Tweede Kamerverkiezingen 2023:
In aflevering #8 van Lachen in de Duisternis recenseerde ik het verkiezingsprogramma van de SP: Nu de mensen.
In aflevering #9 van Lachen in de Duisternis recenseerde ik het verkiezingsprogramma van de PVV: Nederlanders weer op 1.
Graag gelezen? Je kunt me steunen bij het maken van Lachen in de Duisternis door een donatie te doen of, structureler, door over te schakelen op een ‘premium’ abonnement voor €5,- per maand.
Mijn dank is groot!
Tot volgende keer,
Jamal Ouariachi